Vol frisse moed doch een tikkeltje nerveus thuis rond 10u afscheid genomen van de zoon en schoonmoeder, nog een kleine omweg langs de vrouw haar werkplek om dan finaal de rit richting IJmuiden in te zetten. Vanuit Houthalen de Noord-Zuid verbinding op om zo verder binnendoor naar Eindhoven te rijden. In Eindhoven de autosnelweg op om er in ‘s Hertogenbosch weer even af te gaan om de inwendige mens te versterken met ”Guilty Pleasure KFC”.
Mijn vrees blijft uit, nl regen … de hele weg niets dan zon en af en toe een kleine dreiging van een donkere wolk die alweer snel achter me ligt. Het moet gezegd, alhoewel dat ik ook ooit vloekte op de 100 km/u beperking in Nederland tussen 6u en 19u is de gewenning er al en voel ik me er relaxter door.
Nog even Utrecht aanstippen en Haarlem doorkruisen en ruim op tijd kom ik om 14u30 aan de ferry terminal in IJmuiden door de bordjes met Newcastle op te volgen (ze staan er alsof het het dorp verder is). Eventjes getwijfeld om nog terug te draaien naar het dichtsbijzijnde benzinestation maar aangezien de boordcomputer nog 200 km bereik aangaf heb ik dat plan maar snel gearchiveerd.
Een vriendelijke steward wuifde de motoren (veelal terugkerende Britten) richting eerste controlepunt. Vlotjes door de check-in en daarna door de pascontrole (sinds de Brexit is er terug een reispas vereist). De douaniers wuifden eens vriendelijk en verwezen ons door naar de eerste rij. De helmen gingen af en de motards begonnen onderling wat naar mekaar machines te loeren maar langer dan 30 seconden kregen we niet vooraleer de volgende steward ons aanmaande om aan boord te gaan.
De bocht rond dan maar en uitlijnen om recht de helling op te gaan, redelijk steil maar gelukkig met genoeg textuur om ”grippig” te klimmen. Alle motoren werden kort bij elkaar gepositioneerd en we kregen elk 2 straps om je motor geheel naar eigen inzicht te zekeren. De vriendelijke Zwitser die voor me reed was zo goed me even te helpen.
Snel snel de 2 binnentassen uit de koffers halen, gps in de koffer leggen, tanktas eraf, de boel op slot en naar de gang. Doeme, terug, alarm nog afzetten … om te vermijden dat dit door de deining afgaat en de hele trip ligt te joelen.
Beetje dom van me dat ik de tweede binnentas ook mee heb genomen, daar zeul je dan op een schip dat je niet kent door smalle gangen met 2 binnentassen en een tanktas, over verhoogde deurdrempels met een wintermotorpak aan. Lesson learned: blijf bij het plan om alleen de binnentas die gevuld is als dagtas mee te nemen en niet ”voor de zekerheid” toch nog die tweede binnentas mee te nemen slimme. De liften ook nog niet direct gevonden en dus het hele schip door, 3 dekken omhoog over de trappen gelijk een (muil)ezel.
Met de hulp van één van de vele stewards die op het schip rondlopen mijn (binnen)kajuit gevonden. Snel dat pak uit, opfrissen en in wat luchtigers springen.
Tijd om het schip wat te verkennen, ik heb nog even vooraleer we afmeren. Zelf verblijf ik op dek 7 waar zich o.a. een restaurant en koffiebar bevinden. Lekker makkelijk, dan maar gelijk een cappuccino in de Starbucks nuttigen. Op dek 6 bevindt zich de receptie, nog een restaurant en de taxfreeshop. Later die laatste wel eens bekijken. Langs buiten terug via de trappen helemaal omhoog naar dek 9 waar zich een half overdekte sky-bar ophoudt, leuk idee voor de zomer. Nu waait het schuim er van de pinten af. Terug de trappen af tot dek 8 en daar terug naar binnen. Dek 8 is het entertainmentdek: Casino, disco, cinema’s … vervelen wordt moeilijk zou men denken.
Tijdens mijn verkenningstocht werd het duidelijk dat er buiten aan de check-in zone nog altijd auto’s stonden terwijl het geplande vertrekuur met rasse schreden naderde. Jawel … voor wie me kent en weet dat ik altijd de trein met vertraging weet te kiezen … weet nu ook dat je geen ferrytocht met me moet doen. De kapitein riep om dat wegens problemen met ”het check-in systeem” we met ongeveer een uur vertraging zouden vertrekken. Ongeveer rekt blijkbaar met de helft want het werd anderhalf uur ma soit, ik ben op vakantie.
Zoals zovelen bij het afmeren en uitvaren ook maar buiten gaan staan en de nodige kiekjes genomen ;).
Intussen tijd geworden om mijn reservatie in het restaurant om te zetten in consumptie. Vriendelijk werd ik naar een tafel geleid en mocht ik gebruikmaken van het internationaal buffet. Het moet gezegd, ik had erger verwacht … buiten dat er veel keuze was waren de meeste gerechten ook nog smaakvol. Geen haute-cuisine maar best te pruimen. Tegen mijn gewoonte nog een dessertje genomen, niet slecht die Oreomousse :D.
Nog eens een frisse neus halen op de wandelgangen langs de zijkant van het schip en dan richting kajuit om me te installeren voor de nacht. De kajuit is klein maar functioneel. Het bovenste bed heeft men omhooggeklapt en dat maakt het wat ruimer. Ik kruip onder de wol maar voel ondanks de kalme zee dat ik toch niet geheel ongevoelig ben voor de deining. Een Netflixfilm later ben ik er klaar voor en gaan de ogen dicht …
Meer sfeerbeelden:
